Menselijke contact, de warmte van de ander voelen, iemand dicht tegen je aan. Mensen zijn sociale dieren en knuffelen is daar een uiting van. Toch is het niet voor iedereen een prettige beleving. Ik kan knuffelen maar beperkt verdragen en dat is met een man en kinderen vaak behoorlijk lastig. Hoe leg je een jong kind uit dat mama even niet geknuffeld wil worden, zonder dat het kind zich afgewezen voelt? Hoe leg je überhaupt uit dat je knuffelen eigenlijk niet zo fijn vindt? Dat is voor de meeste mensen toch niet te bevatten.
Het moeilijkste vind ik de momenten waarop het mij echt te veel is, maar de ander er overduidelijk heel veel behoefte aan heeft. Op dat soort momenten komt het regelmatig voor dat ik mijzelf laat overprikkelen, om aan de behoefte van de ander, mijn gezin, te voldoen. Een enkele keer eindigt dat ermee dat ik dan de persoon van mij afduw, simpelweg omdat het niet meer gaat, omdat het te lang duurt.
Gelukkig zijn er ook momenten dat een knuffel wél prettig voelt. Dat zijn dan meestal de keren dat ik het zelf initieer, dat ik zelf de behoefte voel. Dan kan ik ook echt genieten van het warme lijfje tegen mij aan en de intimiteit van het moment. Die momenten koester ik.